Aita Menni – Hermanas Hospitalarias
Salud mental | Personas mayores | Daño cerebral | Discapacidad intelectual
Gaurkotasuna
Aita Menni Ahizpa Ospitalarioek eta Arrasateko San Joan Jainkoak beren sorreraren 125. urteurrena ospatzeko ekitaldiekin jarraitzen dute ekain osoan. Ostiralean, hilak 16, Donostiako Kursaaleko auditoriuma beteta zegoela (1.800 jarleku), Euskadiko hiru abesbatza gaztek XX. mendeko obra sinfoniko-koral handienetako bat abestu zuten: Carl Orffen Carmina Burana.
Ahots gazteak, “etorkizuneko ahotsak” –zeremonia maisu Egoitz Zabalak esan zuen bezala– izan ziren hospitalitate bide luze horren omenaldiaren protagonistak. Kontzertua, Alberto Saez Puenteren zuzendaritzapean, Donostiako Easo Gazte abesbatzak, Bilboko Koral Elkarteko Euskeria abesbatzak eta Gasteizko Nurat Gazte abesbatzak eman zuten, Francisco Escudero Musika Kontserbatorio Profesionaleko Taupa perkusio taldeak, eta Javier Perez de Azpeitia eta Ander Marzana pianistek lagunduta, Estibaliz Sanchez sopranoaren, Aitor Garitano tenorearen eta Juan Laboreria baritonoaren ahots solistekin batera.
Ekitaldia aperitibo batekin hasi zen: Juan de Anchieta azpeitiar konpositorearen ‘Con amores, la mi madre’ kanta. Pieza Urko Sangronizek zuzendu zuen.
Kontzertu aparta, ez zatekeena posible izango Iñigo Alberdi gaur egun Bilboko Koral Elkarteko gerente, urteetan zehar Euskadiko Orkestraren zuzendari nagusi eta beti Aita Menni Ospitaleko kolaboratzailearen laguntza paregabea gabe.
Musikarekin estigmari ezezkoa eman nahi diogu, azpimarratu zuen Egoitz Zabalak. Ahotsen emozioari, Benito Menniren esker oneko oroitzapena gehitu zitzaion, “bere bihotza Gipuzkoan jartzeagatik”, eta mende eta laurden honetan bi zentroetan hartutako 30.000 gizon eta emakumeak ere izan zituzten gogoan. Eskerrak eman zizkieten administrazio publikoei, enpresei, fundazioei, profesionalei… Jende eta erakunde “horiek gabe ez ginelako honaino iritsiko”.
Bizitzari kantu eginez, eta artatzen ditugun gaixoak ordezkatuz, bi pazientek, San Juan de Dioseko Yolanda Egañak eta Aita Menniko Bittor Zubelzuek eskerrak eman zizkieten bi erakundeei, horietan bizitzen ikasi zutelako, adierazi zutenez. Kontzertua publikoa zutik zegoela amaitu zen, artistek duten talentua eta haien hitzak txalotuz.
Ekitaldiaren amaiera gisa –jakina, bi kongregazio erlijiosoetako eta bi ospitaleetako zuzendaritza kontseiluetako kide ugari bertaratu ziren–, txalo zaparrada luzearen ondoren, ‘Fortuna imperatrix mundi’ pieza kantatu zuten bisean, Carl Orffen kantata ospetsuaren lehen poema.
