Kalte zerebrala

Atlas 2030 exoeskeleto pediatrikoarekin dugun esperientzia aurkezten dugu SEFIPen jardunaldian

Aita Menni Ahizpa Ospitalarioetako Irma García eta Nerea Meabe fisioterapeutek, 2030eko Atlas exoeskeletoari buruzko behaketa-azterketa aurkeztu zuten santanderren, fisioterapia pediatrikoaren arloko aurrerapenei buruzko erreferentziazko topaketan. Garun paralisia eta antzeko patologiak dituzten haurrengan oinarritutako ikerketak erakutsi zuen gailua segurua dela, ondo onartzen dela, eta ibileraren funtzionaltasuna eta bizi kalitatea hobetu ditzakeela.

Irma Garcia (irudiaren ezkerraldean) eta Nerea Meabe (eskuinean), SEFIPen jardunaldian aurkeztu zuten posterrarekin.

Joan den larunbatean, hilak 11, Pediatriako Fisioterapiako Espainiako Elkarteak (SEFIP) Urteko Jardunaldia egin zuen Santanderren. Han izan ziren Irma García eta Nerea Meabe, Aita Menni Ahizpa Ospitalarioen Kalte Zerebralaren Unitateko fisioterapeutak, garun paralisia edo antzeko patologiek dituzten 19 haurrengan Atlas 2030 exoeskeletoaren erabilerari buruz berriki egindako behaketa-azterketa azaltzeko. Ikerketa fisioterapia pediatrikoaren arloko aurrerapenei buruzko erreferentziazko topaketan aurkeztu zen, eta poster baten bidez azaldu zen.

Pediatriako exoeskeletoa bipedestaziorako eta ibiltzeko

Bipedestazioa eta ibilera lortzeko ezintasunak ondorioak ditu gizakiaren garapen muskuloeskeletikoan, psikologikoan eta sozialean. Aita Mennik ikerketa bat egin du Marsi Bionicsen Atlas 2030 haurren exoeskeletoa garun paralisia (GP) edo antzeko patologiak dituzten haurrengan erabiltzeari buruz. Egileek, Irma García eta Nerea Meabe fisioterapeutek, gailu horrek taldeko parte hartzaileen ibileraren funtzionaltasunean eta bizi kalitatean duen eragina ebaluatu dute; haurrek 24 saio jaso zituzten, guztira exoeskeletoa 24 orduz erabiliz.

Aurretiazko emaitzek iradokitzen dute Atlas 2030 exoeskeletoa segurua dela, ondo onartzen dela, eta ibileraren funtzionaltasuna eta GPa duten haurren bizi kalitatearen alderdi batzuk hobetu ditzakeela. Lortutako datuek erakutsi zuten batez beste 238 pauso gehiago ematen direla, 3,93 puntuko igoera dagoela GMFM-88 puntuazioan, eta 3,63 metro gehiago egiten direla 6 minutuko ibileraren proban. Gainera, hobekuntzak ikusi ziren beste arlo batzuetan, hala nola parte hartze sozialean, jokabidean, komunikazioan, loaren kalitatean, elikaduran eta hesteetako erritmoan. Nerea Meabek audio honetan kontatzen digu: